yurt dışında yaşamak

uzun zamandır fazlasıyla düşündüğüm, bir türlü cesaret edemediğim hede. esip gürlemeyeceğim nacizhane düşüncelerimde milletime, devletime, ülkeme. bahsetmeyeceğim gencecik canların çektiği bin bir türlü rezillikten. konuşmayacağım insan hayatı hakkında. sevginin, barışın milletimize ne kadar uzak olduğunu dile getirmeyeceğim. bir gülücüğün tüm ideolojilerin üstünde olduğunu hatırlatmayacağım kimselere. uluslararası ticaret meslek alanım şu sıralar 1 senelik uzun bir dil eğitimi almaya hazırlanmaktayım mavi diploma veren üniversitelerin birinden mezunum... şanslıyım ki gideceğim ülkede kendi mesleğimi rahatça icra edebileceğim bunun yanında meslek olarak da yeniden eğitim almama gerek kalmayacak bir konumdayım, uluslararası ticarette yasalar bir bütün oluyor nihayetinde... birkaç gündür fazlasıyla aklıma giriyor yurt dışında yaşama fikri, karar verebilmiş değilim, yapabilir miyim ? dayanabilir miyim ? nereye gitmeliyim ?... cevabı meçhul. bu deneyimi yaşamış arkadaşlar varsa tavsiyelerini dinleyebilirim, ömür boyu vatan toprakları dışında yaşamak gibi bir fikrim yok açıkçası, birkaç sene kendimi geliştirmek, dilimi geliştirmek, birikim yapıp kimseden destek almadan istediğim işi kurmak gibi amaçlarım var. yurt dışında yaşayan arkadaşlar dm atarlarsa sevinirim açıkcası...

istediğim ama sanırım asla cesaret edemeyeceğim eylem. ah be norveç .. (bkz: ağlıyor bu, bunu alın burdan)

zor olsa gerek,bir denemek isterim baktım oluyor hayat güzel herşey tıkırında mümkün olmadıkça dönmem.

yaşarsam yazarım

Bunların oy kullanmalarına karşı olduğumu yazmıştım daha önce (#4283590). Bunların Türkiye hakkında konuşmaları bile sinirimi bozuyor. Herifin teki "Avrupa'nın alfabesini, kıyafetini, şapkasını aldık; Ege adalarını, Kudüs'ü verdik bizi sevsinler diye ama onlar Türkiye'yi istiyor, 15 temmuz da bunun denemesiydi" yazmış. Bunu diyen herif Hollanda'da yaşıyor arkadaşlar. Evet. Absürt komedi gibi ama maalesef değil. Ağzına telefon soktuklarım...

Benim instada var birkaç tane arkadaş böyle. Nasıl başardıklarını bilmiyorum, pandemi sürecinde kaşla göz arasında kaçmış şerefsizler. Her gün havalı storyler atıp duruyorlar. Ben de geçen gün kpss'ye hazırlanmaktan çok yoruldum diye ağladım... Türkiye sen bize ne yaptın Türkiye? Bir nesle gençlik borçlular resmen. Yazık...

Var bi hayalimiz…

Bir ara bununda en kralını yaşadım EUR 3tü, siz düşünün

Yurt dışında yaşama hayalleri kuran onca gencin önünden yabancı plakalı lüks bir arabayla geçen insafsız insan türleridir (BMW marka olurlar genelde)

14 sene orda yaşadıktan sonra Türkiye'ye taşındık bu sene 6 yılım ve geri dönmek istiyorum - canım ülkem güzel ülkem ama hayatımı s** yani

Bir ara aşırı heveslendim buna birkaç ay önce. Normalinde fikri bile "ay yok ben yapamam" şeklindeydi bende ama bir anda parkta otururken ben gidiyorum dedim. Açtım bir hesap Esc'den. Başvurdum elli tane yere. Hatta öyle ki bir yerden sonra nereye başvurduğumu bile unuttum. Birkaç tane çok heveslendiğim oldu. Ama nasip işte. Denk gelmedi hiçbiri. Yine de içimde bir yerlerde bir süreliğine Avusturya'da bir kasabada yaşamak var. Avusturya seviyorum ben. Hem küçük hem merkezi, hem yeşili bol, hem danslarını bile biliyorum. Ne güzel olur orda birkaç komşu edinip, fırından alışveriş yaparken bir dostumla selamlaşsam 2 aylığına orda yaşasam. Ahh ah.

6 sene oldu sayılır. Geçim sıkıntısı yok denilecek kadar az. Bakmayın siz o sosyal devletin imkanlarından yararlanıp 40 senedir kendine baktıran yavsAKlara. Mis gibi hayat şartları var. Adam akıllı çalış paranı al. Ayağını yorganına göre uzat. Kafan ağrımaz.

önümüzdeki iki aylık süreçten sonra yaşayacağımdır. güzel ülkem sizlere emanet. ingiltere kork benden.

(bkz: travma) aylar önce sadece bir kişiye söyleyerek avusturya’da viyana üniversitesine başvuru yapmıştım. kabul aldım ve ailem göndermemişti.